ให้เพื่อนทุกคนเจ้า

อย่าเสียดาย วันเวลา ที่เคยเจ็บ

เธอจงเก็บ เอาไว้ ใช้ภายหลัง

ปล่อยความเจ็บเก็บเอาไว้ให้พลัง

ยามผิดหวัง นึกทุกครั้ง

เคยเจ็บมากอย่าเพิ่งบอก

ว่าไม่ใช่ ไตร่ตรองดู

สิ่งที่เธอ รับรู้ อาจไม่ใช่

ซึ่งรู้จัก กันมา นานเท่าไร

ไปฟัง คำของใคร ใส่ร้ายกัน จะตาย

ไปทะเล กันดีกว่าให้คลื่นลม

มันช่วยพา ความสดใส

เอาความเหนื่อย ความล้า ปาไปไกล

นอนหาดทราย ด้วยกัน นะพวกเรา

นี้มันร้อน นอนไม่ได้

ร้อนข้างนอก แค่ร้อนกาย ยังเกินข่ม

ยังร้อน ข้างใน ใจระทม

เปิดพัดลม เปิดแอร์ ยังแย่เลย

ผิดเอง ที่ไม่เคย ดูแลเธอ

ทำตัวเป็น คนมาดเซอร์ ที่เซ่อซ่า

ต้องเห็นเธอ เสียใจ เสียน้ำตา

ฉันมันคน ไม่เข้าท่า น่ารำคาญ

เอาใจใส่ ดูแล เทคแคร์เธอ

ที่เจอ คือชาเย็น อยู่อย่างนี้

ถามตรงตรง ว่าฉันคง ทำไม่ดี

หรือว่าทุก นาที ไม่มีใจ

ฉันนับหนึ่ง ถึงร้อย ค่อยเย็นใจ

เธอทำผิด อีกเมื่อไหร่ ก็ไม่ว่า

ผิดทุกวัน จนใจฉัน มันชินชา

มีไม่มี ก็เหมือนว่า ค่าเท่ากัน
จะเก็บใจ ไว้ให้ใคร ที่ไม่รู้

จะซ่อนใจ ไม่ได้ดู ไม่ให้เห็น

จะรักษา มันไว้ อย่างใจเย็น

เพราะรอให้ เธอมาเป็น เจ้าของใจ